De brief van A. aan de solidaire burgers

We nodigen jullie uit om deze brief uit Engeland te lezen. Deze werd naar Adriana verzonden en richt zich tot de duizenden solidaire burgers van het burgerplatform voor overnachtingen.

“Vanuit Engeland stuur ik deze brief naar het land van mijn hart.

Ik weet niet goed waar en hoe te beginnen, maar ik wilde jullie schrijven om jullie te danken voor jullie engagement en vriendelijkheid en jullie te herinneren aan jullie uitgebreide steun.

Ik heb deze brief in het Frans laten vertalen en hopelijk zijn mijn woorden correct en betekenisvol.

Ik kan mijn dankbaarheid naar jullie moeilijk uiten. Het is daarom dat ik heb geprobeerd woorden te vinden die een juiste waarde dragen in jullie moedertaal.

Ik wil in het bijzonder de families die me geherbergd hebben bedanken en die het me mogelijk gemaakt hebben een warme plek te vinden wanneer de kou ons bevroor.

Bedankt om me gesteund te hebben, bedankt voor de inspirerende woorden, de ondersteundende houding en voor de glimlachen die we hebben uitgewisseld in dat jaar.

Bedankt om met ons onze vreugde, ons lijden en ons verdriet gedeeld te hebben.

Een bijzondere dank aan hen die ons begrijpen zonder zelfs een woord tegen ons te zeggen.

Bedankt aan hen die onze gedachten hebben kunnen lezen en de pijn in onze ogen hebben kunnen zien ondanks de glimlach op ons gezicht.

We verontschuldigen ons omdat we droefheid en lijden in jullie leven hebben gebracht, dat was helemaal onze bedoeling niet maar gewoon de realiteit waarmee wijzelf geconfronteerd werden.

Bedankt aan de kinderen, hun solidariteit, hun liefde en hun onschuld die ons deed geloven dat we nooit zouden opgroeien en beseffen dat volwassen worden een valstrik is. We missen hen erg hard.

Bedankt voor de treintickets die jullie gegeven hebben zodat we veilig konden reizen.

Bedankt voor de telefoon die jullie me gaven toen de mijne kapot was.

Bedankt om me te vervoeren toen ik een chauffeur nodig had.

Heel erg bedankt om me naar de dokter te brengen toen ik gezondheidsproblemen had.

Heel erg bedankt voor de medicijnen die jullie voor mij kochten toen ik ziek werd.

Bedankt om onze familie te zijn terwijl onze families zo ver weg van ons waren…

Ik kan niet ontkennen dat de tranen rollen terwijl ik deze brief schrijf want ik weet dat ik jullie zo erg zal missen.

Bedankt om risico’s te nemen om ons te beschermen en door soms problemen te krijgen door ons te willen helpen.

Heel erg bedankt voor jullie omgang met onze emoties en onze woede en om kalm de houding en het onaangename gedrag van enkelen in het park te beheersen.

Voor dat laatste sta ik me toe mijn excuses aan te bieden in naam van iedereen.

Bedankt aan de vrijwilligers die er zijn voor ons en die met ons de avonden deelden in het park in de kou, de regen en die de honger en de dorst manageden.

Bedankt voor jullie interventies in het park en voor jullie acties wanneer de politie arrestaties organiseerde.

Bedankt om aan onze zijde te staan in alle moeilijke omstandigheden.

Bedankt voor alle manifestaties en protestacties en jullie engagement voor vrijheid, gelijkheid, gerechtigheid en opvang van migranten.

Wij zullen nooit jullie gastvrijheid, jullie vrijgevigheid, jullie attenties, jullie solidariteit vergeten.

Bedankt om ons te behandelen als een volwaardig lid van jullie familie.

Heel erg bedankt voor de feesten die jullie voor ons en voor wie met jullie meekwam hebben gorganiseerd.

Ik wil ook graag de treinconducteurs bedanken, zij die ons getoond hebben dat solidariteit en openheid van geest overal bestaan.

Bedankt aan de politiemensen die ons hebben getoond dat ze het niet eens waren met hun orders en die hun solidariteit gedeeld hebben, zelfs al was het voor hen moeilijk dit te tonen. We begrijpen hun solidariteit zelfs in het kleinste teken en ik wil echt dat deze boodschap aan hen wordt overgebracht.

Heel erg bedankt voor alle mooie woorden die jullie me boden. Het waren niet gewoon vriendelijke woorden, maar ze ondersteunen zo en veel meer dan jullie kunnen denken.

Bedankt om ons juridische steun te beiden wanneer we gearresteerd werden en in een gesloten centrum werden gezet.

Bedankt om een waardige begrafenis te organiseren wanneer jullie geen identiteit vonden om het lichaam naar zijn thuis te sturen.

Bedankt voor jullie gevecht voor hun waardigheid.

Ze kregen uiteindelijk in hun dood dan toch een stukje waardigheid!

Bedankt om ons te blijven begeleiden zelfs al verlaten we België.

Bedankt om ons te helpen, ook al zijn we in het Verenigd Koninkrijk door onze rugzakken te brengen en zelfs onderdak voor ons te vinden zelfs al zijn we ver van België.

De geschiedenis is getuige van al deze acties.

Bedankt België.

Een speciale dank aan hen die geen Facebook of sociale media gebruiken. Ook zij helpen ons, we weten niets van hen en ze staan niet met ons in contact, maar ze zitten in onze harten. Het zijn onze verborgen engelen.

Bedankt aan de Italianen, Fransen, Spanjaarden, Portugezen, Hongaren, Duitsers, Vietnamezen, Chinezen, Marokkanen, Algerijnen, Turken, Koerden en Libanezen en alle anderen die ik heb ontmoet en die ten dienste staan van de menselijkheid. Ik hoop dat ik niemand vergeten ben.

Bedankt aan iedereen voor jullie aandeel in mijn reis.

Bedankt aan alle organisaties en verenigingen die hun best doen en die proberen de politiek te veranderen en te vechten voor de mensheid en de vrijheid en de gerechtigheid.

Bedankt om er te zijn. Jullie zijn er steeds geweest, op momenten van vreugde en van wanhoop.

Ik wil graag ook mijn beste vrienden in België bedanken die elke dag aan mijn zijde stonden, ik erken jullie inzet en jullie vriendschap en ik wil jullie bedanken voor de liefde en de steun die ik van jullie heb ontvangen.

Jullie hebben mijn dankbaarheid voor altijd. Mocht ik jullie iets kunnen geven, dan zou het de mogelijkheid zijn om jullie zelf te zien door mijn ogen, alleen dan zouden jullie begrijpen dat jullie werkelijk uniek zijn.

Heel erg bedankt aan de vertaler die ik vermoeid heb met mijn brief.

Bedankt aan het lot dat me hier heeft gebracht.

Wij ontmoeten mensen niet per toeval. Er is altijd een reden waarom je iemand ontmoet. Ze kruisen onze weg met een reden. Of jij hebt hen nodig om je leven te veranderen of jij bent degene die hun leven zal veranderen.

Bedankt België, jullie hebben mijn leven veranderd!

Bedankt om me gerust te stellen dat het nog steeds goed gaat met de wereld.

Mijn leven en comfort zijn hier, maar de realiteit zegt me iets anders. Soms is de realiteit onlogisch en kunnen we er niets aan veranderen.

Op een dag, wanneer je klaar bent om te vertrekken, beginnen de herinneringen te beangstigen… Je hebt nooit echt zin om de plaats waar je van houdt en je beste herinneringen hebt te verlaten. Je laten een stuk van jezelf daar achter.

Het zijn niet alleen slechte herinneringen die je droef maken, maar het zijn de gelukkige herinneringen waarvan je stellig weet dat ze zich nooit meer zullen voordoen.

Die gelukkige momenten en de voorbije tijd vervliegen niet. Het is de moeilijkste ervaring om de mensen met wie je een heel belangrijk deel van je leven hebt doorgebracht te moeten verlaten. We weten allemaal dat sommige herinneringen voor altijd blijven.

Sommige van die herinneringen blijven in mijn botten zitten. Zoals het zout van de zee zijn ze een deel van mij en draag ik ze.

Terwijl de herinnering aan bepaalde geliefde vrienden in mijn hart leeft, kan ik zeggen dat het leven goed is.

Bedankt aan iedereen voor deze herinneringen.

Ik hoop in jullie harten te blijven zoals jullie aanwezigheid ook in het mijne is.

Ik ben in het Verenigd Koninkrijk, maar mijn hart is in België.

Ik hou van jullie allemaal en zal jullie nooit vergeten.

Bedankt België.

Het was een eer jullie te ontmoeten.”

A.

Lees meer op http://www.dewereldinhuis.be/